เมื่อไหร่กันนะที่ลอเรตื่นขึ้นมาตอนเช้า แล้วรู้ว่า เธอไม่อยากใส่กระโปรงอีกต่อไปแล้ว เธออยากตัดผมสั้นกุด อยากเดินห่อไหล่ และอยากไปออกเล่นเตะบอลกับพวกเด็กผู้ชาย มากกว่าการนั่งเล่นตุ๊กตาอยู่กับน้องสาวที่บ้าน
การที่คนๆ หนึ่งตื่นขึ้นมา แล้วรู้สึกเหมือนกับว่า กำลังอยู่ในร่างของคนอื่น นอกจากมันจะรู้สึกผิดที่ผิดทางแล้ว มันยังเป็นความรู้สึกเหมือนถูกขังอยู่กลายๆ ด้วย ยิ่งถ้าเจ้าของร่างนั้น ไม่ได้เป็นเพศที่เราอยากเป็นด้วยแล้ว มันยิ่งกว่าโดนใยแมงมุมรัดตัวเสียอีก
“ลอเร” เด็กหญิงรูปร่างผอมบาง ผมสั้นกุด อายุ 10 ขวบ ที่เพิ่งย้ายมาอยู่บ้านใหม่ ยังไม่มีเพื่อน ยังแปลกที่ และโรงเรียนก็ยังปิดเทอมอยู่ “ลอเร” จึงยังไม่มีเพื่อนเล่น แต่โชคดีที่บ้านที่เธอเพิ่งย้ายมาอยู่นั้น เป็นอพาร์ตเมนท์ที่มีหมู่ตึกเรียงรายอยู่หลายตึก และในหมู่ตึกเหล่านั้น เด็กๆ ของแต่ละบ้าน รวมตัวกันเล่นสนุกเพื่อให้ช่วงเวลาปิดเทอมฤดูร้อนผ่านไปอย่างน่าจดจำ
เมื่อจัดของเสร็จ และ “ลอเร” มองลงมาจากระเบียงบ้านของตัวเอง เห็นเด็กผู้ชายกลุ่มหนึ่งกำลังเล่นสนุกกันอยู่ จึงเดินลงมาข้างล่างเพื่อเข้าร่วมกลุ่มด้วย แต่กลับเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่อยู่ในตึกหลังถัดไป และ ด้วยเหตุผลเบื้องลึกบางอย่างภายในใจ “ลอเร” แนะนำตัวเองว่าชื่อ “มิเคล” ซึ่งมันเป็นชื่อของ “เด็กผู้ชาย” !
และหลังจากนั้นมา เกือบตตลอดทั้งฤดูร้อน “ลอเร” ก็เข้ารวมกลุ่มเล่นกับเด็กแถวบ้าน ในคราบของเด็กผู้ชายที่ชื่อ “มิเคล”....เธอเตะบอลเก่ง ว่ายน้ำเก่ง แรงเยอะ สู้ชนะเด็กผู้ชาย และมีสาวมาหลงรัก....แต่เธอก็ยังมีข้อจำกัดบางอย่างที่ต้องข้ามผ่านไปให้ได้ด้วย หากต้องการจะเป็นเด็กผู้ชายอย่างแท้จริง
ในคราบของ “มิเคล” ....ข้อจำกัดบางอย่างที่ “ลอเร” ต้องข้ามผ่านไปให้ได้ ก็คือ “ข้อจำกัดของการเป็นผู้หญิง” เธอเฝ้าสังเกตดูว่าพวกเด็กผู้ชายทำตัวอย่างไร แล้วเธอก็กลับไปซ้อมท่าทางเหล่านั้นในห้องน้ำที่บ้าน และแสดงท่าทางเหล่านั้นในวันรุ่งขึ้น
และหนึ่งในข้อจำกัดสำคัญที่ “ลอเร” พยายามจะข้ามผ่าน คือการ “ถอดเสื้อ” วิ่งโทงๆ อยู่กลางสนามฟุตบอลกับพวกเด็กผู้ชาย....ในวัยสิบขวบที่หน้าอกยังไม่ขึ้น “ลอเร” สามารถถอดเสื้อออกโชว์แผงอกที่แบนราบ และทำตัวเป็นเด็กผู้ชายได้อย่างแนบเนียน.....และนั่นคือข้อจำกัดสำคัญของการเกิดเป็นผู้หญิง….เพราะเมื่อผู้หญิงโตขึ้น การเปลี่ยนแปลงของสรีระบางอย่าง ทำให้พวกเธอไม่สามารถจะถอดเสื้อในที่สาธารณะได้อีก และหากพวกเธอทำแบบนั้น นั่นคือการทำ “อนาจาร” และมันอาจนำพาอันตรายอีกหลายอย่างมาสู่ตัวเธอ
แล้วทำไมผู้ชายจึงถอดเสื้อในที่สาธารณะได้....เพราะพวกเขาไม่มีก้อนไขมันนูนๆ ขึ้นอยู่กลางหน้าอกใช่มั้ย หน้าอกแบนราบของพวกเขาคงไม่มีใครอยากมอง หรืออยากสัมผัสเท่าหน้าอกของผู้หญิง....ว่าแต่ว่า ธรรมชาติหรือมนุษย์กันแน่ที่เป็นผู้กำหนด ว่าหน้าอกผู้หญิงน่ามอง และห้ามโชว์ในที่สาธารณะ ?.....
และเมื่ออยากจะเป็นเด็กผู้ชายให้ได้โดยสมบูรณ์ ก็ต้องมีการข้ามผ่านครั้งที่สองเกิดขึ้น และการข้ามผ่านครั้งนี้ “ลอเร” ต้องอาศัยตัวช่วยเล็กน้อย เพื่อทำให้เธอดูเป็นเด็กผู้ชายจริงๆ และเธอใช้ดินน้ำมัน !.....แต่ดินน้ำมันก้อนนั้นไม่ได้ช่วยให้เธอยืนฉี่ได้เหมือนเด็กผู้ชายจริงๆ และนั่นก็เป็นอีกปัญหาที่ “ลอเร” ไม่รู้จะจัดการอย่างไร
ฤดูร้อนนั้นจบลงด้วยการเริ่มต้นแนะนำตัวเองใหม่อีกครั้งของ “ลอเร”....คราวนี้เธอต้องบอกชื่อจริงของตัวเอง และต้องให้เพื่อนใหม่สร้างการจดจำที่มีต่อเธออีกครั้ง ในฐานะของเด็กผู้หญิง ไม่ใช่เด็กผู้ชาย…. แต่แม้ว่าจะโดนแม่บังคับแบบเบาๆ ให้ใส่ชุดกระโปรง แล้วไปแนะนำตัวกับเพื่อนๆ ใหม่อีกรอบ แต่ก็ยังมีความเป็นไปได้ว่า “ลอเร” จะยังคงสร้างการจดจำตัวตนของตัวเองว่าเป็น “เด็กชาย” อยู่ต่อไป และมันจะเป็นอย่างไร เมื่อเธอไปโรงเรียนในวันเปิดเทอม และต้องพบหน้ากับพวกเด็กผู้ชายที่เล่นด้วยกันตลอดทั้งฤดูร้อน ที่เคยเชื่อไปแล้วสนิทใจว่าเธอเป็นเด็กผู้ชายเหมือนพวกเขา จนกระทั่งความจริงถูกเปิดเผย และพวกเขาทำบางสิ่งให้ “ลอเร” อับอาย....เด็กผู้ชายเหล่านั้นจะยอมรับตัวตนของ “ลอเร” ในฐานะ “ผู้หญิง” หรือ “ผู้ชาย” หรือ “ผู้หญิงที่อยากเป็นผู้ชาย” หรือ “ผู้ชายที่อยู่ในร่างผู้หญิง”
หนังไม่ได้ให้เราดูชีวิตในกาลต่อมาของ “ลอเร” แต่ก็มีข้อสงสัยว่า หากเมื่อ “ลอเร” โตขึ้นแล้ว เธอก็ยังยืนยันมั่นคงว่าชอบที่จะเป็นผู้ชายมากกว่าผู้หญิง แล้วถึงตอนนั้น “ลอเร” จะทำอย่างไรกับ “ส่วนเกิน” ในร่างกายของตัวเอง และจะทำอย่างไรกับ "ส่วนต่อเติม" ที่คงจะหวังพึ่งพาดินน้ำมันเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว
และทำให้สงสัยว่าอะไรกันแน่คือ “ส่วนเกิน” และ “ส่วนต่อเติม” ในชีวิตมนุษย์.....สถานภาพทางเพศที่ธรรมชาติสร้างให้นั้น จริงๆ แล้วขอบเขตของมันมีอยู่แค่ไหนกันแน่....และเราเติมอะไรลงไปเองอีกบ้าง หลังจากที่เรามีวิวัฒนาการมากขึ้น และมีสิ่งที่เราเรียกว่า “ศีลธรรม” มากขึ้น....
และมันจะเกิดอะไรขึ้น หากเราสามารถเดินออกจากบ้าน และบอกคนอื่นว่าเราเป็นผู้หญิง หรือผู้ชายก็ได้ ตามที่จิตใจของเราต้องการ ไม่ใช่ตามที่ส่วนต่อเติมของร่างกายเรา บอกให้เราเป็น....
